بیوگرافی نصرت رحمانی
بیوگرافی نصرت رحمانی
نصرت رحمانی در سال 1308 در تهران متولد شد یکی از شاعران معاصر نوگرای ایران است. دوره آموزشهای دبستانی و دبیرستانی را در همین شهر به پایان رساند و سپس وارد مدرسه پست و تلگراف و تلفن شد سپس به کار در رادیو پرداخت سپس به روزنامه نگاری پرداخت سپس مسوول صفحات شعر مجله زن روز شد.
رحمانی در سه مجموعه کوچ ، کویر و ترمه که در سالهای 1333 تا 1336 منتشر کرد از لحاظ شکل چهار پاره را بر میگزیند و از جهت محتوا در دنیای درد و تاریکی ، مرگ و گناه غوطه ور میشود . او خود در مقدمه ترمه اشعارش را اشعار سیاه می خواند و به خواننده خطاب میکند ، تو ای خواب زده بیهوده در سراب اشعار سیاه من به دنبال خورشید گمشده خود میگردی جز گوری تهی و تابوتی قفل شده چیز دیگر نخواهی یافت . به توا م ای خواننده ، چشمانت را به دست کلمات جذامی بیرحم اشعار سیاه من مسپار و بدان که در آن اگر روزنه ای پیدا شود درمان نیست
ابلیس خدای بی سر و پاییست انگشت نما شده به ناپاکی
تن شسته در آب چشمه خورشید تف کرده بروی آدم خاکی
خندیده به بارگاه شیطانی دندان طمع ز آسمان کنده
بندی غرور خویشتن گشسته زانو نزده به پای هر بنده
در بند کشیده ناخدایان را خود نیز در انزوای خود زنجیر
از دوزخ و از بهشت آواره در برزخ خویش مانده بی تدبیر
مطرود شما سیاه کیشان است کز بین تیلزمند یزدانید
لیکن چون به خویشتن پناه آرید دانید که بندگان شیطانید
ابلیس منم خدای بی تا جان پیشانی خود بر آسمان سوده
سوزانده غرور اگر چه بالم را ابلیس اگر منم
وی در اشعار بعد از ترمه از جهت شکل چهار پاره را رها میکند و به سوی نوعی وزن نیمایی روی میاورد و در مجموعه میعاد در لجن به بازی گرفتن کلمات و تصاویر بسنده نمیکند و گاه گاه کم و بیش به سوی بازی اوزان با روشی ویژه خود می رود در مجموعه دیگر مانند حریق باد نوعی زبان حماسی به کار بسته و احساس ساده و بی پیرایه خویش را با نوعی تفکر در می آمیزد
آثار :
کوچ
کویر
میعاد در لجن
رحمانی در سه مجموعه کوچ ، کویر و ترمه که در سالهای 1333 تا 1336 منتشر کرد از لحاظ شکل چهار پاره را بر میگزیند و از جهت محتوا در دنیای درد و تاریکی ، مرگ و گناه غوطه ور میشود . او خود در مقدمه ترمه اشعارش را اشعار سیاه می خواند و به خواننده خطاب میکند ، تو ای خواب زده بیهوده در سراب اشعار سیاه من به دنبال خورشید گمشده خود میگردی جز گوری تهی و تابوتی قفل شده چیز دیگر نخواهی یافت . به توا م ای خواننده ، چشمانت را به دست کلمات جذامی بیرحم اشعار سیاه من مسپار و بدان که در آن اگر روزنه ای پیدا شود درمان نیست
ابلیس خدای بی سر و پاییست انگشت نما شده به ناپاکی
تن شسته در آب چشمه خورشید تف کرده بروی آدم خاکی
خندیده به بارگاه شیطانی دندان طمع ز آسمان کنده
بندی غرور خویشتن گشسته زانو نزده به پای هر بنده
در بند کشیده ناخدایان را خود نیز در انزوای خود زنجیر
از دوزخ و از بهشت آواره در برزخ خویش مانده بی تدبیر
مطرود شما سیاه کیشان است کز بین تیلزمند یزدانید
لیکن چون به خویشتن پناه آرید دانید که بندگان شیطانید
ابلیس منم خدای بی تا جان پیشانی خود بر آسمان سوده
سوزانده غرور اگر چه بالم را ابلیس اگر منم
وی در اشعار بعد از ترمه از جهت شکل چهار پاره را رها میکند و به سوی نوعی وزن نیمایی روی میاورد و در مجموعه میعاد در لجن به بازی گرفتن کلمات و تصاویر بسنده نمیکند و گاه گاه کم و بیش به سوی بازی اوزان با روشی ویژه خود می رود در مجموعه دیگر مانند حریق باد نوعی زبان حماسی به کار بسته و احساس ساده و بی پیرایه خویش را با نوعی تفکر در می آمیزد
آثار :
کوچ
کویر
میعاد در لجن
ترمه
حریق باد
درو
شمشیر معشوقه قلم
پیاله دور دگر زد
در جنگ باد
پانویس:
کتاب میعاد در لجن واقعا فوق العاده است
لینکشو میذارم هر کی خواست
دانلود کنه: