دانلود کتاب شعر

یک نهلیست زیر پونزی(خانوم ن.یوسفی)http://p30up.ir/images/69u6lt6xjto956i9s8.pdf

.............................

تلخ لطفا!(رضاحیرانی)http://p30up.ir/images/6slg1squnqu2xufn6.pdf

............................

خود را از چشم تو می بینم(عمید صادقی نسب)http://p30up.ir/images/m1pi37ftibq3wcy320.pdf

...........................

تلخک(پیام بخشعلی)http://p30up.ir/images/q3fj9xqye1oe0u08ebj.pdf

..........................

مردی که شاید روزی خودکشی کند(سبحان قربانی)http://p30up.ir/images/u9496bj8sozmkjpuqlz.pdf

........................

پنی سیلین(علی اسد الهی)http://p30up.ir/images/6hpz5ldcxa0a8oouvpd.pdf



پانویس:

و یه شعر از خودم:

بی تابی شاعرانه ام همچو خزانی در شعرهای من

ریزش برگ برگ دفتر شعرهای من غم این روزهای من

می زند به سرم که همین امروزها بروم  ولی به کجا؟

 باز هم این خیابان های بی انتها و  گمگشتگی های من

(م.عبدی)


دنیای امروز من



شعرهایم بوی مرگ می دهند
وقصه هایم بوی گس سوال
همراهم  روزی  دوساعت روشن است
وباقی سکوت است و سکوت
تلوزیون را از برق کشیده ام
تیتر روزنامه ها خبر از مرگ میدهد و قتل عام
بدون حتی یک خبر خوب و این است دنیای این روزهای من
دیگر کلت جواب خودکشی من را نمی دهد
با ژ3 مگر خودکشی کنم
تا خالی شود مغز گندیده  از این افکارم
(پیام بخشعلی)
(از کتاب:تلخک)

معرفی



جمعه پلاکاردی بزرگ بود

کافه ی قهوه های لب نزده

                                                     _تلخ لطفا

دو کوچه بلندتر

لم داده توی فال

مردی با خنده های روانی

حلزونی که تنهاییش

                                                                                 روی پیراهن تو کشیده شد

(انگشت های گس شده ای داغ)

                 آنقدر زیر لب هات دوره شدم

که جای بوسه هات

روی لب هایم گود افتاد


خیابان های خسیس

که سایه های زیادی را کلافه کرد

زیر سوال بگو دوسم داری                 بن بست شد

لباس های دستمالی

                                  یعنی                                    خیلی....

شیشه های بخار گرفته ی این ماشین

وسوسه می کنند

پنجره های بهم چسبیده را

(رضا حیرانی)

(مجموعه شعر 

نشر شولا)







مردی که خاکستر جمجمه اش


مردی که خاکستر جمجه اش

در دو گودال چهره اش می ریخت

با دوپای پوک

در مسیر غم_باد ایستاد

 

مردی که به درد مردن نمی خورد

با سر انگشت به سنگی شعرش را نوشت 

 

فردا 

سنگ زنده بود و خودش....

(عمید صادقی نسب)

(زمستان 1377)

(کتاب: خودم را از چشم تو میبینم)

شعر نوشت


عادت کرده ام به تو

 

شبیه مادری داغدار

که بچه مرده اش را

روی پایش میخواباند

 

شبیه ماهیگیری که

در شب های طهران

موقع خواب

صدای دریا میشنود

 

ققس را باز بگذار

این پرنده بعد از فرار

دوباره

به قفس خویش باز میگردد

(سبحان قربانی)

(کتاب:مردی که شاید روزی خودکشی کند)

(1393)