به تو متصلند



 تمام پنجره ها، کوچه ها، خیابان ها
 مسافرند به سمت تو در اتوبان ها
 به چشم های تو که جنگلند منتهی اند
 مسیر فانتزی گله های چوپان ها

 تو پیچ آخر راه رسیدنی، هربار
 به خاطر تو بریدند دسته فرمان ها
 به خاطر تو ته دره می رود اتوبوس
 برای توست که چپ می کنند نیسان ها

 کنار جاده چرا ایستاده ای دختر؟
 ندیده اند فرشته، زیاد، انسان ها
 چه نفع می بری از این حواسپرتی ها؟
 چقدر جاده بگیرد به خاطرت جان؟ ها؟

 بهار رامسری توی شرجی بوشهر
 هوای عالی اهواز در زمستان ها
 بیا و عطر تنت را بپاش در کافه
 که بوی سیب بگیرد تمام قلیان ها

 بیا که حافظ و سعدی دوباره زنده شوند
 به نام نامی عشق تو بعد دوران ها
 بیا که حق تقدم به بودنت دادند
 پلیس های سر چار راه و میدان ها

 همین که هستی و باشی ،بهاری اند همه
 خوشند ، گرچه دچارند در غم نان ها
 ##
 کنار جاده بمان تا به دره پرت شویم
 شده ست دره ،بهشت چراغ گردان ها

 علی بهمنی
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.