پروانه

دیشب به یاد روی تو تنها گریستم

تنهای بی امید چه شبها گریستم

از چنگ غم بخلوت اندیشه های عشق

بردم پناه و بی تو در آنجا گریستم

سر می کشد چوشعله تمنای او ز دل

زین جانگذاز درد تمنا گریستم

پنهان نمی شود چکنم؟ ماجرای عشق 

در عشق او نهانی و آشکار گریستم

یک روز خنده زد دلم از گرمی امید 

عمری ز سرد مهری دنیا گریستم

روشن نشد ز بخت سیاهم چراغ عمر

امروز از سیاهی فردا گریستم

آتش زدند بر دل من ، تا که همچو شمع

یکجا بسوختم دل و یکجا گریستم

کوتاه بود عمر من و عمر گل ، دریغ 

(پروانه) سان به خنده گلها گریستم

علیرضا میثمی(پروانه)